-Van St Arnaud naar Boyle- 29 november tot 5 december 2022
Het komende traject belooft weer heel erg mooi te worden. De ‘Nelson lakes” zijn een zeer populair gebied om de eenvoudige reden dat het er heel erg mooi is. De ‘southern Alps’ op z’n mooist, met als hoogtepunten het ‘Blue lake’ en de ‘Waiau pass’.
St Arnaud
Voor het zover is moeten we echter ook een rustdag nemen om nieuwe schoenen te kopen. We zijn gestart met zogenaamde trailrunning schoenen. Lekker ligt en snel drogend. En wanneer je ermee door de bergen kunt rennen, zal lopen ook wel gaan. Helaas werkt dat voor ons niet zo. Jill krijgt veel last van haar voeten en bij mij gaan de schoenen scheuren. Dus we nemen een rustdag in St Arnaud. Daryl, onze gastheer, geeft ons een lift naar Nelson, een stadje 80km verderop. Een paar uur later kunnen we tevreden zijn, want hebben allebei nieuwe schoenen kunnen vinden.
Na de Richmond range voegen we ook een ‘PLB’ toe aan onze uitrusting. PLB staat voor Personal Locator Beacon. Een apparaatje met een rode knop: wanneer je daarop drukt gaat er een noodsignaal naar een satelliet die je exacte locatie doorgeeft. Een reddingsteam/ helicopter komt je dan redden. Met onze ervaringen van de afgelopen dagen lijkt dat toch verstandig. We hebben hierover overleg met Daryl en hij regelt dat er een geschikte PLB voor ons is in St Arnaud.
Onze gastheer, Daryl, heeft ons echt veel geholpen. We hadden namelijk ook een voedselpakket naar zijn huis gestuurd, zodat we weer voldoende eten zouden hebben voor de volgende 7 dagen naar Boyle.
De tocht
De eerste 3 dagen gaan gedeeltelijk over bekend terrein, omdat wij in 2016 hier ook een week hebben gelopen. Dat is zeker geen straf, want het is er ongelooflijk mooi. Na ‘blue lake’ moeten we de Waiau pass over, een schitterende tocht langs ‘lake Constanza’ en over het op 1 na hoogste punt van de TA. Waiau pass ligt op 1870 meter hoogte en dat is hier ver boven de boomgrens. Eenmaal over de pas worden we getrakteerd op diverse sneeuw passages, die zonder stijgijzers nog best heel lastig zijn over te steken.
Na de pas komen we een paar dagen op relatief vlak terrein, wel lekker na het vele klimwerk van de dagen daarvoor.
Boyle village
Boyle is niet echt een dorp. Het is een verzameling vakantiehuisjes, met een kleine onbemande camping. Verder is er een ‘outdoor education centre’, waar we een voedselpakket naar toe hebben gestuurd. Vaak kun je daar ook overnachten, maar wanneer wij aankomen zijn ze alles aan het voorbereiden voor de komst van een school. Wij zoeken daarom een plek op de camping, dat lukt makkelijk want we zijn er alleen.
Ik wil jullie graag een voorspoedig 2023 wensen, en dat jullie al heel ver zijn gelopen, vergeet niet te genieten van al het moois .
Allereerst Gelukkig Nieuwjaar🥂
Wat leuk om jullie blog te lezen en de foto’s te zien. Petje af voor jullie hoor en doe voorzichtig! Goeie zet die PLB…
Groetjes Aart en Jellie
Allereerst de beste wensen voor 2023
Wat fijn dat jullie ons meenemen in verhaal als ook in foto’s op jullie wandelreis
Een lieve groet uit Sleen
Anneke en Ep van Engen