Je zou het misschien niet verwachten maar als we weer aan een “sectie” van enkele dagen beginnen vraagt dat enige planning. We hebben de “trailnotes” die een beschrijving geven van de route en een indicatie van de tijd die we er mee bezig zullen zijn om van hut naar hut te komen. Ze zijn niet altijd even nauwkeurig, en iedereen heeft nu eenmaal ook zijn eigen tempo, het hangt af van de vorm van de dag en of het terrein je al dan niet ligt. Aan de hand van deze beschrijving en de kaart maken we een inschatting hoe lang we over het stuk gaan doen en daarop kopen we eten in. Globaal komt het neer op 500 gram (gedroogd)eten per persoon per dag.
Afhankelijk van het tijdstip waarop we bij een hut aankomen besluiten we of we verder lopen. Om 11.00 uur al in een hut zitten waar verder niets is, heeft meestal niet de voorkeur. Soms slapen we er een uurtje en gaan dan verder. Maar de volgende hut kan wel eens net een beetje te ver liggen qua tijd of qua afstand. Dat zijn de dagen dat de tocht per ongeluk net een paar uur te lang wordt en we soms op ons tandvlees aankomen. Als we een hut overslaan betekent het wel dat we een dag eten over hebben😋. Dat kunnen we gebruiken want we zijn flink wat kilo’s kwijt geraakt.
Al met al kunnen we hierdoor niet ruimschoots van te voren accommodatie reserveren en aangezien het in Nieuw Zeeland zomervakantie is en een soort bouwvak periode betekent dat grote drukte op de toeristische plekken, volgeboekte campings en overige onderkomens. Dat speelt ons een beetje parten want we willen eigenlijk een paar dagen rust, even helemaal niets. Geen indrukken, geen boodschappen, geen wasjes, niet lopen, gewoon lekker lummelen. Maar door de grote drukte kunnen we al een tijdje geen plek vinden dus gaan we maar weer door. Je loopt dan de kans dat je geestelijk en lichamelijk te moe wordt, dat de lol eraf gaat en dat willen we natuurlijk niet. Dus we doen ons best om een fijne plek te vinden. Dat lukt in Te Anau.